Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Παιδικό άγχος!



Το άγχος προκαλείται όταν ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει καθημερινές πιέσεις παραπάνω από αυτές που μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά.

Όπως ένας μεγάλος μπορεί να αγχώνεται επειδή πρέπει να είναι καλός εργαζόμενος, γονιός, σύζυγος και φίλος, έτσι και ένα παιδί μπορεί να νιώθει άγχος. Ο κάθε άνθρωπος βιώνει το άγχος διαφορετικά, άλλοι δείχνοντας περισσότερες ή λιγότερες αντοχές. Δείξτε κατανόηση στο πρόβλημα του παιδιού σας, χωρίς να αμφισβητείτε το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η καθημερινότητά του. Μπορεί τα παιδιά να μην έχουν αυξημένες εργασιακές ή συζυγικές υποχρεώσεις, ωστόσο μπορούν να γνωρίσουν το άγχος με ποικίλους τρόπους και μάλιστα με σοβαρές επιπτώσεις για ψυχοσωματική τους υγεία.

Για να προλάβουμε, καταστάσεις εξαιρετικά δυσάρεστες για όλους και κυρίως για τα παιδιά μας, πρέπει να κάνουμε τα εξής:
1. Να δούμε τι του προκαλεί έντονες αντιδράσεις και γιατί. Μήπως, π.χ., αισθάνεται ότι μειονεκτεί εξαιτίας κάποιου μαθησιακού προβλήματος ή μήπως η δασκάλα του είναι υπερβολικά απαιτητική - ακόμα και προσβλητική;

2.
Να μη διαφωνούμε μπροστά του και, γενικότερα, ν’ αποφεύγουμε τους καβγάδες και την κριτική! Οι τσακωμοί το επιβαρύνουν πολύ και του δημιουργούν αισθήματα ενοχής, ενώ οποιαδήποτε σύγκριση μπορεί να το οδηγήσει σε πράξεις αυτοτιμωρίας.

3.
Να προσπαθούμε να περνάμε ομαλά κάθε αλλαγή στην καθημερινότητά του. Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή ζώου, ο ερχομός ενός μωρού στην οικογένεια, το διαζύγιο των γονιών, μπορεί να δράσουν ψυχοσωματικά, ιδιαίτερα αν πρόκειται για ένα αδύναμο παιδί. Να συζητάτε με το παιδί τις δυσκολίες του, να του εξηγείτε, και να μην του φέρεστε υποτιμητικά. Τα παιδιά καταλαβαίνουν!

4. Να το μάθουμε να τοποθετηθεί τις καταστάσεις στις σωστές τους διαστάσεις και να βλέπει καθετί από τη θετική του οπτική! Δεν θα αποδείξει μ' ένα τεστ αν είναι καλός μαθητής.

5. Να επαινούμε κάθε προσπάθειά του, να μειώσουμε τις απαιτήσεις μας και να το επικροτούμε συχνά.

6. Να προσέξουμε αν έχει υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό του και ν’ αναρωτηθούμε μήπως προβάλλουμε την άψογη συμπεριφορά του ως βασικό στοιχείο της προσωπικότητάς του.

7. Να στρέψουμε την προσοχή του σε χαλαρωτικές δραστηριότητες, όπως στον αθλητισμό, το θεατρικό παιχνίδι ή τη μουσική. Πολύ χρήσιμο, τέλος, είναι να μάθει ν’ αναγνωρίζει το παιδί πότε επίκειται μια κρίση άγχους και να κάνει ασκήσεις αναπνοής.

Χρήσιμες συμβουλές
Ζητήστε τη βοήθεια ειδικού αν:
- το παιδί έχει διακοπτόμενο ύπνο, συχνούς νυχτερινούς εφιάλτες ή ακόμα και εκδηλώσεις νυχτερινού τρόμου
- παρουσιάζει ανεξήγητες κεφαλαλγίες ή κοιλόπονους, ενώ αντιδρά στην πίεση με κλάματα, εμετούς, ζαλάδες ή και τραυλισμό
- ανησυχεί υπερβολικά για το σχολείο, τις φιλικές συναναστροφές, τον αθλητισμό
- παραπονιέται για όλους και για όλα, απομονώνεται ή ξεσπά επιθετικά όταν νιώθει πως πιέζεται
- υποτιμά τον εαυτό του


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου